Na vorig seizoen opnieuw te zijn gedegradeerd maakt GDC dit seizoen weer hernieuwd zijn opwachting in de 3e klasse sinds de promotie hieruit in 2011. Naast de degradatie werd er ook afscheid genomen van de volgende spelers Lourens Fieten, Pascal de Vries, Nicky Janssen, Henry van Herwijnen, Erik den Ouden en Johnny van Mersbergen. De drie laatst genoemde spelers hebben dit seizoen alsnog, soms noodgedwongen, hun opwachting gemaakt in ons vlaggenschip. GDC leverde hiermee de nodige ervaring en vooral ook veel treffers in. Hiertegenover stond de komst van Samir Medic en Leroy van Nimwegen. Tevens werden er gedurende het seizoen ook enkele jeugdspelers ingepast.
Ondanks de nodige mutaties waren de verwachtingen voor dit seizoen hoog gespannen. Zowel binnen GDC zelf als bij de buitenwacht werd de ploeg als een kanshebber weggezet om mee te doen voor de (periode) prijzen.
Door de veranderde competitieopzet wordt er pas eind september afgetrapt met de uitwedstrijd tegen Altena, vorig seizoen ook nog 2e klasser. Na ruim 90 minuten heeft GDC zijn eerste nederlaag te pakken in een weinig verheffende wedstrijd die overigens zeker niet verloren had hoeven te gaan. De week erop volgt de eerste thuiswedstrijd tegen Olympia ’60. De thuisploeg moet alle zeilen bijzetten om de gasten van het lijf te houden. GDC worstelt meer met zichzelf als met de tegenstander. Lijkt de wedstrijd ook te verliezen maar kan het tij in de laatste tien minuten toch nog keren en door doelpunten van Menno Schouten en Samir Medic wordt het 2 – 1.
De 3e wedstrijd wordt gespeeld tegen SV Capelle wat ook tot de favorieten gerekend mag worden. GDC komt prima voor de dag in Sprang Capelle en na een ijzersterke 2e helft finisht de ploeg met een 1 – 4 overwinning en doet met 6 punten uit 3 wedstrijden goed mee in het linkerrijtje.
In de volgende 3 wedstrijden, en nog zo vroeg in het seizoen, zakt GDC door de ondergrens heen. Mentaal en voetbaltechnisch zit de ploeg volledig aan de grond in deze fase. Er wordt driemaal op rij verloren, uit bij GVV’63 en thuis worden er smadelijke nederlagen geleden tegen NEO’25 en Herovina. Bepaald toch geen hoogvliegers voetbaltechnisch gezien. Maar wel ploegen die heel hun ziel en zaligheid in het spel leggen. Precies die zaken die er aan ontbreken bij GDC op dat moment.
Inmiddels dienen de eerste langdurige blessures zich aan. Zo kan er voorlopig geen beroep worden gedaan op Emiel van der Heijden en Wesley van de Wardt. Aangezien ook jeugdkeeper Tim van Rooijen geblesseerd is wordt er weer een beroep gedaan op Henry van Herwijnen. Tevens heeft trainer/coach Marco de Jong aangegeven aan het einde van het seizoen de club te gaan verlaten.
Dan volgt de derby tegen de ongenaakbare koploper NOAD’32 uit Wijk en Aalburg. Deze ploeg heeft de volle winst uit de eerste 6 wedstrijden gepakt en blaakt van het zelfvertrouwen. GDC recht in deze wedstrijd zijn rug en laat het betere veldspel zien. Krijgt ook kansen maar de grootste kansen zijn voor de koploper. Gescoord wordt er echter niet zodat de wedstrijd in 0 – 0 eindigt en NOAD ’32 zijn eerste puntverlies leid. Achteraf blijkt dat GDC, in de persoon van Bart van den Bogaard, opnieuw een langdurig geblesseerde speler aan de wedstrijd overhoudt. Zo zeer zelfs dat hij dit seizoen niet meer in actie komt tot de laatste wedstrijd tegen Sleeuwijk. Het vertoonde spel geeft wel vertrouwen voor de toekomst.
De 8e wedstrijd van deze competitie krijgt GDC bezoek van Haaften wat ook prima presteert met een voorlopig 3e plaats op de ranglijst. Voetbaltechnisch zonder meer één van de betere wedstrijden van dit seizoen. Halverwege de 1e helft kijkt GDC al tegen een 0 – 2 achterstand aan maar heeft de ploeg toch ook de nodige kansen gehad. Haaften krijgt in de 2e helft de mogelijkheden om de wedstrijd
definitief te beslissen maar laat dat na en krijgt hiervoor in de slotfase de rekening gepresenteerd als GDC binnen zes minuten tweemaal scoort en de wedstrijd weer in evenwicht is. Toch gaat het nog fout voor de thuisploeg als Tijmen Geringa in extremis zijn hattrick voltooid en Haaften alsnog de winst, met 2 – 3, opeist
Door deze resultaten is GDC op 1/3 van de competitie, op een 13e plaats, terug te vinden in de kelder van de 3e klasse. Begin december komt SV BLC, de andere degradant uit de 2e klasse, op bezoek. GDC heeft inmiddels afscheid genomen van Samir Medic maar heeft er wel een spits bij. Wesley van de Wardt kan vanwege een schouder blessure niet meer keepen maar wel voetballen en komt terug als spits in de ploeg. De positie waar hij ook tm de B-jeugd heeft gespeeld. Door alle blessures zijn ook Johnny van Mersbergen en Erik den Ouden weer teruggehaald bij de selectie. GDC is duidelijk de betere ploeg in dit duel maar heeft moeite om dit in de score uit te drukken maar wint uiteindelijk wel met 1 – 0 door, u raad het al, een doelpunt van Wesley van de Wardt. De eerste overwinning sinds 7 oktober en tevens de laatste wedstrijd van het kalenderjaar 2017. In de winterstop wordt, op verzoek van Marco de Jong, Chris Zonneveld toegevoegd aan de technische staf.
Eind januari 2018 hervat GDC dan weer de competitie met de uitwedstrijd bij Willem II, ook een ploeg in nood. GDC opent sterk en komt verdiend op voorsprong maar zakt daarna weer af naar een bedenkelijk niveau en laat de thuisploeg, tot tweemaal toe, terugkomen in de wedstrijd. In de laatste minuut lijkt GDC, door Maarten van Wijlen, toch nog de winst de winst te pakken maar de goal wordt om discutabele redenen afgekeurd zodat de wedstrijd niet meer oplevert dan 1 punt.
Met Altena thuis hebben we de eerste wedstrijd van de returns te pakken. De Nieuwendijkers hebben zich inmiddels goed hersteld van de matige seizoensstart en voeren de stand in de 2e periode aan. Tot tweemaal toe neemt GDC een voorsprong maar kan deze niet vasthouden. De ploeg krijgt dan in de slotfase een goede kans om de punten alsnog in Eethen te houden. Dat lukt niet en tot ontzetting van alles wat GDC een warm hart toedraagt scoort Altena, ruim in de extra tijd, de winnende treffer.
De week erop gaan we naar sportpark De Roef in Sleeuwijk ook een ploeg die duidelijk onder het verwachtingspatroon presteert dit seizoen en waar ondertussen al van trainer is gewisseld. In een gelijk opgaande wedstrijd worden de punten met een 2 – 2 eindstand gedeeld. In punten schiet het allemaal niet echt op met de gelijke spelen zodat GDC (nog) niet wegkomt uit de onderste regionen
Onder winterse omstandigheden en een 0 – 1 zege begint GDC, met de uitwedstrijd bij NEO’25 aan een mooie serie resultaten. En dan komt koploper NOAD’32 op bezoek bij GDC. Het zou een heel gedenkwaardige middag worden in Eethen. Voor rust krijgt GDC al de nodige (grote) kansen maar is het NOAD ’32 wat scoort en op slag van rust een “Panenka” penalty van Ruben Bouman de mist in ziet gaan zodat GDC nog in de wedstrijd blijft. De 2e helft moet je bij zijn geweest om te geloven wat je ziet. NOAD ’32 wat pas 5 tegentreffers kreeg in 12 wedstrijden is volledig de weg kwijt. Binnen een kwartier na rust staat het 3 – 1 voor het ontketende GDC en de ploeg loopt in het laatste kwartier zelfs uit naar een 6 – 1 eindstand tegen onherkenbaar NOAD ’32.
Door de twee winstpartijen heeft GDC de aansluiting met de middenmoot te pakken en kan het weer naar boven gaan kijken als het, half maart!!, onder Siberische temperaturen op bezoek gaat bij Herovina. Door doelpunten van Justin Youell en Menno Schouten wordt er een zakelijke 0 – 2 overwinning geboekt en de 3e zege op rij. Deze lijn doortrekken is dan toch weer een stap te ver, want de week erop is GVV’63 voor de 2e keer dit seizoen met 0 – 2 te sterk voor GDC. Zo blijft wisselvalligheid toch troef.
Daarna pakt GDC het weer goed op want de volgende 3 wedstrijden leveren weer 9 punten op als achtereenvolgens Haaften, Olympia ’60 en Willem II worden verslagen. De doelcijfers van 10 voor en 1 tegen spreken ook boekdelen. Hierdoor is GDC plotsklaps ook kanshebber voor de 3e periode. Om die kansen levend te houden moet er dan wel gewonnen worden bij SV BLC in Den Bosch. Om onbegrijpelijke redenen kan de ploeg niet brengen wat daarvoor nodig is en laat zich, na van 2 – 0 te zijn teruggekomen, met 3 – 2 afschminken door de laagvlieger. Toch zijn de kansen op de 3e periode nog niet helemaal weg.
Daarna volgen er een 3-tal inhaalwedstrijden te beginnen met Sparta ’30 thuis. Tot een kwartier voor tijd staat er nog een dubbel blanke stand op het scorebord maar na 90 minuten is het 3 – 1. De thuisploeg heeft maar ruim 5 minuten nodig om 3x te scoren. De openingsgoal van Maarten van Wijlen is een schoonheid inclusief de hieraan voorafgaande aanval. De week erop komt SV Capelle op bezoek. Een wedstrijd met een bijzonder tintje omdat daar Edin Curic trainer is en dat is de man die volgend jaar het stokje van Marco de Jong overneemt bij GDC. Met het kleinst mogelijke verschil trekt GDC ook deze wedstrijd over de streep en de ploeg is inmiddels opgerukt naar de 5e plaats van de ranglijst.
Op Hemelvaartsdag wordt in Sprang Capelle de inhaalwedstrijd tegen SSC’55 gespeeld. In een matig potje worden de punten gedeeld. Beide ploegen houden hun kruit droog, zo lijkt het, voor de wedstrijd op zaterdag als de ploegen weer tegenover elkaar staan, maar dan in Eethen. Deze wedstrijd is voor de 3e periode waar beide ploegen loeren op een misstap van koploper NEO ’25 om dan de macht te grijpen. GDC begint uitstekend aan die wedstrijd en komt al vroeg op een 1 – 0 voorsprong en heeft kansen op meer. Tot aan de rust verandert er weinig. Na rust des te meer als SSC’55 de regie overneemt van een onherkenbaar GDC en met een 1 – 3 zege huiswaarts keert. De aspiraties voor het winnen van de 3e periode kunnen ook direct de prullenbak in.
De laatste 2 wedstrijden zijn voor wat betreft GDC dan enkel nog voor de eer. En zoals te verwachten viel is het altijd moeilijk om dan nog de juiste motivatie te vinden. Beide wedstrijden tegen Sparta ’30 en Sleeuwijk gaan dan ook verloren. Niet onvermeld mag blijven dat de laatste wedstrijddag ook de dag was die in het teken stond van de sponsors. Met een record aantal van 45 sponsors was de dag een groot succes en werden er de nodige contacten gelegd en aangehaald. Tevens een bevestiging dat GDC volop leeft in de regio en dat velen GDC, vereniging breed, een warm hart toedragen.
GDC eindigt hierdoor op een teleurstellende 7e plaats met 37 punten uit 26 wedstrijden en 45 doelpunten voor en 37 tegen. Een eindklassering die niet verwacht was. Echter door de slechte eerste seizoenshelft liep de ploeg direct achter de feiten aan. De 2e seizoenshelft was aanmerkelijk beter en was er zelfs een serie van 10 wedstrijden waarvan er 8 in winst werden omgezet. Maar op de momenten dat er geoogst kon worden (3e periode) gaf de ploeg toch weer niet thuis (SV BLC uit en SSC’55 thuis). Kijkend naar de individuele kwaliteiten had GDC zeker om de prijzen mee moeten doen. Dit wordt nog bevestigd door het feit dat van NOAD ’32 en SV Capelle, de kampioen en nummer 2 in totaal 10 punten werden gepakt. Maar, zeker in de 3e klasse, is er meer nodig dan alleen kwaliteit. De juiste wedstrijd- en winnaarsmentaliteit alsmede opereren als een team zijn zaken die ook zwaar meewegen. En juist die elementen ontbraken te vaak in verschillende wedstrijden.
Ook na dit seizoen zijn er een aantal spelers die hebben aangegeven lager te gaan voetballen ofwel stoppen. We nemen afscheid van Benjamin Vos, na ruim 300 wedstrijden in GDC 1 te hebben gespeeld. En ook voor Bart van den Boogaard en Leroy van Nimwegen houdt het op als speler van
GDC 1. Daarnaast nemen we ook afscheid van Jordy Naaijen, Chris Zonneveld en voor mij is dit het laatste verslag. Allemaal bedankt voor jullie inzet en actieve bijdrage aan GDC.
Tot slot bedanken we natuurlijk trainer Marco de Jong voor de 4 seizoenen dat hij aan het roer stond bij GDC. In zijn eerste jaar was er direct de promotie naar de 1e klasse. Daarna volgenden 2 degradaties op rij met dit jaar de 3e klasse als afsluiting. Marco het zijn 4 seizoenen geweest met ieder hun eigen verhaal en dynamiek. Jaren waarin je een keur aan spelers, keepers, en grensrechters voorbij hebt zien komen. Marco nogmaals bedankt en het ga je goed in alle opzichten en tot ziens.
Piet den Ouden
