Hallo Jumbo!
Het is zaterdag 21 mei 2016 en het is 08:00uur in de ochtend. De gedachten zijn bij de aankomende wedstrijd: GDC ME1 – HILVARIA en dit is de halve finale (KNVB bekercompetitie).
Hilvaria uit Hilvarenbeek is als tweede geëindigd in de poule (meiden E, 1e klasse voorjaarscompetitie) en onze meiden zijn in deze competitie op de eerste plaats terechtgekomen ( 2e klasse).
Op 23 april jl. heeft Wietse met eigen ogen gezien, hoe het team van Hilvaria heeft gewonnen van WSC in Waalwijk. Het werd die dag 3-5 in het voordeel van Hilvaria. Wietse roemde het team om het uitstekende combinatievoetbal en snelheid. Er werden volop kansen gecreëerd en vaak ook beloond met een doelpunt!
Afgelopen donderdag verschenen al de eerste Facebookberichten waarin al melding werd gemaakt van volle bussen die richting Eethen zouden gaan vertrekken met supporters en speelsters van Hilvaria.
Hierop werd onmiddellijk gereageerd door het GDC legioen dat via Whatsapp elkaar op de hoogte hield. Hieronder enkele berichten:
“Het moet niet gekker worden” – Wietse
“Kunnen wij ook niet een bus regelen voor onze speelsters en supporters” – Ik
“Hoogmoed komt voor de…..” – Linda
“De weg naar het GDC terrein smaller maken, barricades opwerpen zodat ze 1 kilometer te voet moeten lopen” – Jeffrey
Gelukkig kon Wendy er wel om lachen en werden er door haar een paar smiley’s gepost!
Het is 08:50uur en onze meiden lopen naar de kleedkamer en terwijl ze onderweg zijn, verschijnt er een grote bus met een gele sticker en de tekst: HALLO JUMBO!!! Ze zien nog net hoe de bus het parkeerterrein opdraait en ze begrijpen direct dat de speelsters van Hilvaria zojuist zijn gearriveerd. Er volgen wat nuchtere/scherpe opmerkingen en dan gaan de meiden de kleedkamer (nummer 1) binnen.
Iedereen weet wat er staat te gebeuren en allemaal krijgen ze nu een shirt aangereikt met elk hun eigen rugnummer. Tijdens het omkleden geeft Wietse uitleg over het spel wat vandaag nodig is om Hilvaria te kunnen verslaan.
Het is niet de eerste keer dat Wietse laat doorklinken dat het een pittige partij zal worden en dat er veel zal afhangen hoe dit team hiermee zal omgaan…
De wedstrijd tegen Arkel zat nog vers in het geheugen en ze wisten dat het alleen zou kunnen lukken, als ze er alles aan zouden doen door met elkaar echt te strijden tegen (in dit geval) Hilvaria.
Om de meiden nog wat extra energie te geven, kreeg iedere speelster een druivensuiker tablet (citroensmaak). De gedachten waren inmiddels al afgedwaald richting het veld, waar over enkele minuten de aftrap zou worden gegeven.
Tijd om de laatste veters te strikken en de kleedkamer te verlaten op weg naar het veld.
Het was 09:30uur en de twee teams stonden klaar om in actie te komen. Hilvaria mocht de aftrap nemen en na een zachte tik tegen de bal was de wedstrijd nu officieel begonnen.
Rondom het veld waren een redelijk aantal toeschouwers aanwezig die gespannen toekeken hoe de duels werden beslist. Vanaf het begin was het vrij helder dat géén van de beide teams het snel wilden opgeven. Op elke meter werd er geknokt om de bal en ook na elk balverlies was het snel herstellen en opnieuw achter de bal aan of er had al een andere speelster zich opgeworpen om de bal te veroveren. Klasse dames, that’s the spirit.
Hilvaria had na enkele minuten een aantal fraaie kansen waarbij de bal vlak voor het doel langs werd geschoten. Gelukkig was Mirte heel alert en pakte zij de bal vast om deze, met een snoeihard schot, in het veld te trappen. De bedoeling was om het middenveld en de spitsten te bereiken, maar er zat zoveel kracht achter dat de bal over iedereen heen vloog…
Het zou me niet hebben verbaasd als Mirte met deze verre uittrappen een doelpunt ging maken. Ook Eline was zo’n hard schot blijkbaar niet gewend want de bal vloog over haar hoofd terwijl zij hard aan het rennen was om de bal te ontvangen. Na een paar van deze formidabele schoten van Mirte waren de meiden hieraan gewend en ging het stukken beter.
Ondertussen kreeg Mirte de beste adviezen van Tonnie, die achter het doel stond en allerlei handige tips en aanwijzingen gaf.
Onze verdediging (Juule, Irene en Inge) was ook al een paar keer flink getest door de spitsen van Hilvaria. De lichamen werden goed gebruikt en de tegenstander had zichtbaar moeite om door te dringen achter onze verdediging. Ook onze middenvelders en spitsen (Kyra, Janique, Dana en Eline) waren volop in duel om langs de verdediging te komen van Hilvaria. Ook zij hebben kansen gecreëerd met verschillende hoekschoppen als uitkomst maar het lukte helaas niet om te scoren.
Tijdens het 2e gedeelte van de eerste helft, wist Hilvaria met een fraaie actie de bal mee te nemen en over te spelen naar een “vrije dame”. Deze twijfelde niet langer en schoot de bal prima in de uiterste hoek, waardoor Mirte kansloos was en de stand 0-1 stond. Minuten later wist Hilvaria opnieuw te scoren, ditmaal met een snelle uitbraak richting het doel van Mirte. De bal werd nog een keer overgespeeld en ook dit keer was het raak: stand 0-2.
Onze meiden waren nog steeds vol strijdlust! Dana kreeg een hele mooi kans/voorzet voor het doel en ook Eline zag de ruimte en ging voor een doelpunt maar helaas verdween dit keer, de bal in het zijnet. Janne-Lynn veroverde een aantal keren stevig de bal en ook Irene en Juule waren topfit en stonden klasse te voetballen.
Kyra was uiterst geconcentreerd en wist de bal keer op keer handig te veroveren van de (soms wel flinke) tegenstanders. En dan…..is daar het moment waar iedereen op zat te hopen. Kyra heeft de bal veroverd en rent pijlsnel richting het doel van Hilvaria. De keeper staat gespannen klaar en ziet nu dat Kyra de bal (vanaf een behoorlijke afstand) op het doel schiet. De bal gaat voor haar langs en zij ziet nog net, dat de bal de binnenkant van de paal raakt en het doelnet in rolt….Doelpunt voor GDC, Klasse Kyra!!!
Het is nu 1-2 geworden en met deze stand kunnen de meiden gaan uitrusten voor een veelbelovende tweede helft. Juule zat op de bank in de kleedkamer en had knap last van een knieblessure die ze had opgelopen tijdens één van de duels. Gelukkig kwam even later mama Monique met een koude, natte doek die op haar knie werd gelegd als verkoeling.
Marleen was ondertussen naar de kantine gegaan om een voorraadje AA Sportdrank in te slaan en even later uit te delen aan onze meiden/gladiatoren in de kleedkamer. Het “popeye gevoel” werd sterker en ondertussen stond Wietse uit te leggen wat er in de tweede helft nodig was om te kunnen winnen.
Na de uitleg werd er gevraagd aan de meiden of ze wilden gaan staan en een kring wilden maken. Elkaars handen vastpakken en een diepe buiging te maken voor elkaar en elkaars kwaliteiten! Nog steeds gebogen, mochten ze nu wat dichter naar elkaar gaan staan in een kring en nu met de hoofden tegen elkaar aan.
De vraag werd gesteld aan deze dames: Wat willen jullie nu tegen elkaar zeggen?
Unaniem werd geroepen: We willen winnen!!!!
En ze renden de kleedkamer uit, op weg naar het veld om te beginnen aan de beslissende tweede helft.
GDC trapt dit keer af en de wedstrijd, lijkt een herhaling te worden van de eerste helft. Prachtige individuele duels om de bal en elk team zorgt voor kansen richting het doel van de tegenstander. Alle meiden hebben focus en willen dolgraag dat ze doorgaan richting de finale. Dan is er een speelster van Hilvaria die aan de zijkant van het veld in duel wil met Juule. Helaas voor haar, is Juule snel weg en valt zij voorover zonder dat Juule ook maar in de buurt is. Het resultaat is een speelster die, gewond??, blijft liggen op het kunstgras. Ondertussen gaat het spel door en breekt Hilvaria uit met een snelle counter. Inge achtervolgt maar blijft plotseling staan omdat zij door heeft dat er een speelster is blijven liggen op het veld.
Hierdoor ontstond er nu een gevaarlijke situatie voor het doel van Mirte maar dit liep gelukkig allemaal goed af. De ‘gewonde’ speelster werd onmiddellijk verzorgd en de wedstrijd ging weer door in een hoog tempo. Er volgt even later een wissel, Veerle komt nu in het veld en kan gelijk de mouwen opstropen. Veerle is super gemotiveerd en komt volop in actie met als enige doel: “de gelijkmaker”.
Dan komt er ongeveer halverwege de tweede helft een actie van Eline. Een tweetal spelers werden gepasseerd en zij kwam in de hoogste versnelling af op het doel van Hilvaria. Dit keer achtervolgd door de verdedigers, die inzagen dat zij dit qua snelheid niet zouden kunnen evenaren. Hierop werd Eline van achteren beetgepakt aan het shirt, terwijl ze was doorgebroken, en moest zij de actie opgeven vlak voor het doel van de tegenstander.
De scheidsrechter zag de overtreding en de dame in kwestie werd bestraft.
Het werd een vrije trap, net buiten het strafschopgebied. Eline gaf de voorzet aan Inge en die probeerde een schot op doel maar werd helaas gehinderd. Hiermee zijn twee belangrijke kansen (helaas) onbenut gebleven.
The battle continues…. Maar het was Hilvaria die opnieuw wist te scoren, waardoor de eindstand uiteindelijk 1-3 werd.
Hilvaria is door naar de finale en wij kunnen terugkijken op een zeer fraaie en spannende halve finale!
Tot Slot: Wil ik iedereen bedanken voor de vele, leuke en vooral mooie herinneringen aan het afgelopen seizoen.
Met in het bijzonder de super inzet van deze twee TOPtrainers:
* Wietse van Mersberen en Tonnie Bouman
Zonder hun aanwijzingen en trainingen….
* Maar ook de inzet van alle betrokken ouders van deze toffe meidenploeg!
Zonder hun wasmachines, auto’s, troost en support….
* En alle toeschouwers en familieleden voor hun belangstelling en steun tijdens de (soms wel erg spannende) wedstrijd(en).
Zonder hun aanmoedigingen, gejuich en geklap….
* Alle meiden van GDC ME1
Zonder hun géén polonaise, friet, teamspirit en bijzondere momenten….
Het was een fantastisch seizoen waarbij onze meiden enorm zijn gegroeid, zowel in het spel maar zeker ook in de onderlinge verhoudingen en letterlijk… in cm’s…
Dit zijn HUN prestaties:
GDC ME1
* Kampioen 2015 (najaar)
* Kampioen 2016 (voorjaar)
* Halve Finale KNVB bekercompetitie
Dit zijn HUN namen:
Veerle, Jannique, Kyra, Eline, Dana, Irene, Mirte, Juule, Janne Lynn en Inge.
